Top comfort

Keurig in het pak, zijn aktetas in de winkelwagen, staat hij zich heel ongemakkelijk te voelen tussen de schappen in de super. Hij pakt zijn mobiel en drukt een toets, zijn blik strak gericht op de gezichtscrèmes en de shampoo.

'Nee, schatje, ik moet mama zelf hebben, roep haar nou maar.'

...

'Dan vraag je of ze er even vanaf komt.'

...

'Breng de telefoon dan even naar haar toe. Ja, dat kan wel! Dan bons je maar even op de deur.'

Hij staart nog eens naar zijn briefje. Herschikt de bloemkool, de wortels en de appels in zijn karretje. Zijn rechtervoet tikt ongeduldig op de vloer.

'Hè, hè, eindelijk. Welk merk moet je?'

...

'Zet er dan bij welke! Hoe kan ik dat nou weten?'

...

'Nee, natuurlijk zie ik niet wat jij allemaal voor vrouwendingen op de wastafel hebt staan. Als ik dat ook nog allemaal bij moet houden.'

...

'Ja, natuurlijk neem ik een pakje mee, maar ze hebben wel twintig merken. En verschillende maten of zo.'

Hij kijkt schichtig over zijn schouder naar het schap achter zich.

'Met wat? Wat is dat dan?'

...

'Ja, ik zie het. Top comfort, ja. Staat erop. Zestien of tweeëndertig?'

...

Hij pakt een familieverpakking uit het schap. Kijkt op het prijskaartje dat eronder hangt.

'Weet je wel wat die kosten, schat?'

...

'Nee, nee, dat kan me niet schelen. Natuurlijk niet als je deze wilt, maar ze hebben ook een huismerk. Je neemt toch altijd huismerk. Dat dacht ik tenminste. Of niet?'

...

'Nee, nee, ik vind het echt geen punt. Dat is niet waarom ik het zeg. Neehee! Oké, tot zo.'

Hij kijkt nog eens op het pakje, kijkt om zich heen of niemand hem bespiedt. Dan legt hij het pakje tampons in zijn karretje en legt er snel een zak wortels op.

Opgelucht loopt hij richting kassa. Daar frommelt hij het pakje tussen twee broden op de band. Het kassameisje lacht hem begripvol toe.

(c) Kaat Roozal